Mendoza is de wijnstreek van Argentinie. Meer dan 70% van de wijnen van Argentinie komt daar vandaan. Het zal dan ook niemand verbazen dat ik deze streek heb bezocht. Maar, Mendoza heeft meer te bieden.
Mendoza; de wijnstreek van Argentinie.
Daar moet op gedronken worden!
Ik ben vijf dagen in Mendoza geweest. Natuurlijk heb ik daarbij o.a. een paar wijnboerderijen bezocht. Daarbij is bodega Weinert toch wel een van de meest gerenomeerde. En dat die bekendheid zich uitstrekt tot in alle delen van de wereld blijkt wel uit het volgende. Toen ik Ruud afgelopen zondag belde om hem te feliciteren met zijn verjaardag, vertelde hij mij dat hij zojuist had genoten van een ontzettend lekkere Argentijnse wijn. Een wijn die hij mij zeker zou aanraden eens te gaan proberen. Laat het nou toevallig, inderdaad, een van de wijnen van bodega Weinert zijn. Leuk te horen ook dat ik voor dezelfde fles nog geen tiende van de Nederlandse prijs heb betaald. En wat was het lekker 
In Mendoza was het wel even wennen aan de temperatuur van 35 graden of meer. In Nederland is het op het moment ietsje minder warm zo heb ik begrepen 
Hoe dan ook, ik heb mijn activiteiten erop aangepast. Zo heb ik nog wel het Parque San Martin bezocht maar heb ik het vooral rustig aan gedaan. En na alle drukte rondom het wijnproeven en andere bezigheden heb ik genoten van Therma Spa. Een oord op circa 50 kilometer van de stad waar je kan baden in natuurlijke geisers. Erg ontspannend!
Na alle drukte even bijkomen in Therma Spa
In Argentinie is het nu hoogseizoen. Dat betekent dat veel mensen vrij zijn vanwege de zomervakantie. Dat is wel zo leuk, want daardoor ben ik momenteel in de hostels vaak de enige Europeaan. Veel Mexicanen, Brazilianen, Chilenen en Argentijnen die erop uit trekken. En dat is wel zo goed voor mijn Spaans. Dus dat vordert gestaag. Alhoewel het nog wel enig inlevingsvermogen en intelligentie van mijn gesprekspartner vereist om mij volledig te begrijpen zo heb ik gemerkt. Bij supermarkten , restaurants, taxis of andere gelegenheden waar – met alle respect- het opleidingsniveau niet al te hoog is heb ik meer moeite mij verstaanbaar te maken. Dat leidt wel eens tot frustratie waarbij ik soms hardop zou willen zeggen: Ik praat toch geen Spaans!! … maar jah, dat probeer ik nou juist wel te doen…
Het bivakeren in hostels is wel even wennen maar heeft absoluut zijn charme. Slapen op een kamer met personen waarvan je soms de naam niet eens kent en waarbij iedereen te pas en te onpas in en uitloopt is niet altijd even relaxed. Maar na verloop van tijd wen je daar aan. En het leuke is uiteraard het ontmoeten van personen van allerlei nationaliteiten. Het hostel bepaalt in grote mate of het verblijf in de plaats aangenaam is. In Mendoza heb ik goede herinneringen aan de BBQ (ofwel asado). Inmiddels heb ik zelfs al meerdere keren *gekookt* in hostels waardoor je heel snel en op een makkelijke manier anderen leert kennen.
Ik zit nu in Cordoba ga donderdag met de bus (22 uren) naar Bariloche om Grof Geschut te verwelkomen. Hopelijk is de boodschap over gekomen om vooral veel drop, diep ingevroren bitterballen en minstens één patatje pinda mee te nemen. Dingen die ik wel mis.
Ondertussen wil ik jullie nog wijzen op de aparte foto rubriek gekkigheid met maffe en opvallende vertoningen tijdens mijn reis.
Posted by Pim at 05:45 PM. Filed under: Argentinie •
(1) Comments • (0) Trackbacks • Permalink