Het grote nieuws van deze update is natuurlijk de aankomst van mijn ouders in Argentinie. Nadat zij een een aantal dagen in Buenos Aires van al het goeds hebben genoten, heb ik ze afgelopen donderdag vanaf het vliegveld Bariloche opgehaald. Een bijzonder moment om hen na vijf maanden hier weer te zien. Vanaf dat moment hebben we gezamenlijk veel genoten van al het moois dat Bariloche te bieden heeft. Met het prachtige weer verschillende autoritten gemaakt, een boottocht over het meer, de Spaanse school van Ron bezocht, bij het restaurant van Martin Zorreguieta gegeten, paard gereden en natuurlijk volop van de Agentijnse keuken geproefd.
Miin ouders in da hauz. Hereniging in Bariloche.
Ik kan oprecht zeggen dat alles erg heeft meegezeten sinds de aankomst van mijn ouders hier. In Bariloche werd het na een aantal slechte dagen schitterend weer. Tenslotte is de echte zomer (December, Januari en Februari) alweer voorbij. En dat ik pa en ma volgens het vluchtschema kon ophalen van het vliegveld Bariloche was al een goed begin. Nog geen kwartier na het opstijgen van de vlucht legde Aerolineas Argentinas het werk neer voor een staking van 24 uur..... een staking die een paar maanden geleden 4 weken heeft aangehouden. Welkom in Argentinie! Met de door mij gehuurde auto hebben we ‘s middags gelijk de omgeving van Bariloche verkent en natuurlijk, met het mooie uitzicht op de achtergrond, uitgebreid persoonlijk kunnen bijpraten. `s Avonds heb ik ze ingewijd in een van de beste vlees restaurants van Bariloche met de bekende goede Argentijnse steak.
De volgende dag hebben we de Spaanse school van Ron bezocht. Met name voor mijn vader was het een waar feest dat het hier gebruikelijk is om bij de eerste kennismaking al gelijk een kus op de wangen van de mooie leraressen uit te mogen delen 
Je moet toch gelijk intergreren met de lokale gebruiken of niet soms? Een hand geven is hier veel te afstandelijk en daar passen we ons graag op aan! Na deze prettige ontmoetingen hebben we een mooie boottocht gemaakt over een van de vele meren die deze omgeving kenmerkt.
Zaterdag hebben we samen met Ron een verkorte tour gemaakt langs de andere azur blauwe meren. Veelal over onverharde wegen waarbij de 4X4 auto van Ron het gelukkig dit keer niet begaf. Deze trip leidde uiteindelijk tot het restaurant in Villa Angostura van Martin Zorreguieta (broer van) waar we heerlijk hebben gegeten. Na afloop hebben we nog even met hem kunnen spreken en hem o.a. gecomplimenteerd met zijn alleraardigste zus. En daarna vanzelfsprekend nog even met elkaar op de foto.
Paardrijden in omgeving van Bariloche.
Zondag stond in het teken van actie en snelheid. Gezamenlijk hebben we de gehele dag paard gereden. Voor hen een primeur en ik kan je vertellen dat die oudjes van mij dat er bijzonder goed vanaf hebben gebracht. In volle galop op de uitgestrekte steppen werd ik bijna links en rechts ingehaald door mijn ouders die dat maar wat gaaf vonden. Wie had gedacht zo ver van huis gedrieen te paard een tocht te maken in Argentinie? Wederom een absoluut hoogtepunt. Daarna heb ik met mijn ouders mijn ´andere ouders´ nog bezocht. Ofwel het Argentijnse gastgezin waar ik met veel plezier zes weken onderdeel van ben geweest en eigenlijk nog steeds ben. Een heel bijzonder moment waarbij de warme Argentijnse gastvrijheid en Nederlandse dankbaarheid toch wel een beetje voor ontroering zorgde. Que bueno!
Inmiddels zitten we in Chilie waar morgen de driedaagse boottocht langs de kust aanvangt. Later daarover meer. Op zee zal ik met mijn ouders mijn verjaardag vieren.
Posted by Pim at 10:47 PM. Filed under: Argentinie •
(3) Comments • (0) Trackbacks • Permalink
Wel wat te laat, maar ook van mij: Gefeliciteerd! 