Maandag 2 januari ben ik aangekomen in Chile om dinsdag de actieve (!) vulkaan Villarrica nabij Pucon te gaan beklimmen. Ik dacht, laat ik het jaar 2006 eens sportief beginnen. Want het schijnt een hele klim te zijn om deze 2800 meter hoge krater te voet via de sneeuw te bereiken. Nou, dat kan ik inmidels beamen! Helaas was het zicht op de top echter erg slecht. De enige eruptie van betekenis die ik zodoende heb waargenomen speelde zich af in mijn eigen onderbroek, na het eten van diverse bananen en chocolade en bij het extra gas geven tijdens de klim omhoog....
De te belimmen vulkaan.
Onder normale weersomstandigheden is het mogelijk de kolkende lava in de krater waar te nemen. Dit moet een ongelooflijke ervaring zijn. Onder begeleiding van gespecialiseerde gidsen en goed ingepakt met de geleverde spullen begon de dag met goed weer maar met veel wind. Dat maakte deze vier uur durende klim omhoog tot een barre expeditie. Stap voor stap in één lijn met de andere beklimmers is het een stevige inspanning. Gemotiveerd door het prachtige beloofde gezicht bovenaan overwon ik de enkele momenten dat je er door heen zit. Maar hoe hoger we kwamen, hoe slechter het zicht werd. Hopende dat de stevige wind de bewolking zal wegdrijven wordt er doorgegaan. Eenmaal bovenaan was de teleurstelling des te groter. Nog geen drie meter zicht en werkelijk niets te zien van datgene waarvoor je hier bent.
Eindelijk op de top maar met slecht zicht...
Snel wat wazige foto´s genomen om daarna de afdaling te beginnen. Dat was wel fun moet ik zeggen. De door mijn vele voorgangers uitgesleten glijbanen in de eewige sneeuw zorgen ervoor dat je deze verkorte route naar beneden liggend op je rug in slechts een uur aflegt.
Posted by Pim at 06:18 PM. Filed under: Chile •
(2) Comments • (0) Trackbacks • Permalink