Terwijl Frans, Roos, Eugene en Jackelien alweer hun eigen weg zijn opgegaan naar de Iguazu watervallen en Brazilie, schrijf ik dit verslag. En ik kan oprecht zeggen dat de laatste dagen samen met Grof Geschut deel 2 een waar klapstuk is geworden!!! Nadat we in Bariloche al veel moois hadden gezien, zijn we voor de laatste drie dagen naar Puerto Madryn gereisd. Dit is een stadje aan de kust in Patagonie waar je in deze tijd van het jaar kan genieten van walvissen, dolfijnen, pinguins en zeehonden.
Van heel dichtbij walvissen kijken in Peninsula Valdez.
In Bariloche heeft Grof Geschut deel 2 tussendoor nog even een spoedcursus Spaans gekregen in de school van Ron. Het is immers van levensbelang dat zij naast de woorden Holah en Gracias een fatsoenlijke Argentijnse biefstuk (Lomo) die rood, medium, of doorbakken moet worden en een wijntje kunnen bestellen. Dit hebben we daarna in de diverse restaurants dan ook nog eens in de praktijk geoefend 
Waaronder in Tinto Bistro in het verderop gelegen Villa Angostura van eigenaar Martin Zorreguieta, broer van onze Nederlandse prinses Maxima.
Inmiddels bekende foto op mijn website. Volgens traditie even bij
Martin Zorreguieta eten. En jawel, in het midden, het is hem echt!
Onder het mom; ´er is nog zoveel meer te zien in Argentinie´, zijn we in een redelijk hoog reistempo waar zelfs ik nog even aan moest wennen, doogestoomd naar Puerto Madryn. Even geen tijd voor siesta. Ron, Frans, Roos, Eugene en Jackelien met de auto. Ik, wegens gebrek aan ruimte, met de bus. Maar heb geen medelijden, voor dertien uurtjes achterover leunen in de bus draai ik mijn hand niet meer om. En nu hadden we meer geluk dan de voorlaatste keer dat ik Puerto Madryn bezocht, toen het weer slecht was en de auto van Ron het begaf. Ook nu was er behoorlijke wind, moesten we ruige zee trotseren en soms moeite doen om staande te blijven in de open boot. De stevige waterpakken die we dragen waren daarbij geen overdreven luxe. Maar het was het allemaal meer dan waard. Wat een ongelooflijke unieke ervaring om die grote walvissen van dichtbij, dichterbij, en dichstbij te zien opdoemen voor de punt van de boot met de staart omhoog! En het handjevol walvissen in de baai waren op dat moment allen in een speelse bui, waardoor we ze in de meest vreemde posities hebben kunnen waarnemen. Springend uit het water, op de rug liggend met de vinnen uit het water en op een gegeven moment bijna letterlijk onder de boot door zwemmend.
Grof Geschut deel 2 klaar voor de walvistrip. Dit is serieuze business!
Op diezelde Peninsula Valdez hebben we nog even een groet gebracht aan die eenmans-pinguin kolonie. De arme stumper was nog in zijn eentje op een enorm terrein waar over enkele weken duizenden vriendjes en vriendinnetjes woonachtig zullen zijn. Deze pinguin was zichtbaar blij met ons enige gezelschap gezien het grote enthousiasme waarmee hij kwam aanwaggelen. Gelukkig waren de zeehonden met hun pasgeboren jongen verderop in grotere getallen aanwezig.
Zeehond met jong op Peninsula Valdez.
In dit deel van de wereld kan je haast geen genoeg krijgen van al dat bijzonders dat de zee te bieden heeft. Als afsluiter hebben de laatste dag nog een dolfijnen tour gedaan. Gehezen in opnieuw carnavals achtige uitdossingen zijn we met prachtig weer en kalm water op open zee op zoek gegaan naar Flipper. Erg lachwekkend om deze zwart-witte flierefluiters metershoog uit het water te zien springen. Ze hadden er duidelijk lol in. En wij ook!
En daar heb je Flipper!
Goed, helaas is dit alweer de laatste update van Grof Geschut deel 2. De koeien kunnen weer rustig adem halen, ze kunnen nog even lekker doorgrazen wetende dat de Lomo consumptie weer naar het normale niveau gedaald is. Frans, Roos, Eugene en Jackelien; bedankt voor jullie leuke bezoek, goede reis en tot in Nederland!
Posted by Pim at 05:10 PM. Filed under: Argentinie •
